€ 3 biljoen aan ECB-currency gedrukt

Geen echte welvaart geproduceerd

2% per jaar inflatie is de norm

Een insolvabel financieel systeem opproppen

Globalist Lagarde zal meer politieke EU-macht grijpen

Fiat-valuta’s gaan uiteindelijk altijd kapot

 

De ultieme zwendel

Reeds in 2012 beschouwde ECB-president Mario Draghi de euro als “onomkeerbaar”; hij zou alles doen wat nodig is om deze te bewaren. Maar wat Draghi als noodzakelijk beschouwt, zal uiteindelijk worden gezien als ondraaglijk in crediteurlanden zoals Duitsland, Nederland en Finland. Die zien de kosten van de euro hoger dan de voordelen.

 

In een tijdperk van de ene financiële zwendel na de andere, is het afdrukken van geld door centrale banken om staatsschuld te kopen misschien wel de ultieme zwendel. Ze drukken geld om de waarde van overheidspapier te ondersteunen. In één woord is het crimineel. 90 van de grootste Europese banken moeten de komende maanden € 5,4 biljoen aan eigen schuld herfinancieren, wat gelijk is aan 45% van het bbp, exclusief € 1,5 – € 2 biljoen staatsschulden die tegelijkertijd in dezelfde periode moeten worden geherfinancierd.

 

Een ex-centrale bankster Sir Josiah Stamp formuleert de zwendel uit eigen ervaring:

Bankieren werd als ongerechtigheid gezien en werd uit zondigheid geboren. De bankiers bezitten de aarde. Neem het van hen af, maar laat hen de macht om geld te creëren, met een pennenstreek zullen ze voldoende deposito’s creëren om alles weer terug te kopen. Neem echter van hen de macht weg geld te creëren en alle grote fortuinen zoals het mijne zullen verdwijnen, en dienen zonder twijfel te verdwijnen, dan wordt het een gelukkiger en betere wereld om in te leven. Maar als je slaaf van de bankiers wilt blijven en de kosten wilt betalen van je eigen slavernij, laat ze doorgaan met het creëren van geld.

 

De ECB is echter nog van mening dat het de gemakkelijke uitweg uit de crisis is door geld uit het niets te drukken, hoewel de regels dit verbieden! Let daar niet op, want noodsituaties breken de regels. Als een herinnering; de ECB heeft al honderden miljarden euro’s aan staatsschuld gekocht van Italië, Spanje, Portugal, Ierland en Griekenland waarvoor de Federal Reserve dollar swap-lijnen met de ECB opende.

 

De bancaire situatie in Europa verschilt niet van banken elders in de wereld – EU-banken hebben dezelfde leverage, maar hun situatie wordt verder gecompliceerd door het feit dat wat ooit op de balans stond als de meest liquide en veilige lening was de overheidsschuld – en deze is niet langer liquide noch veilig. Dit maakt EU-banken uiterst kwetsbaar voor het opnemen van deposito’s omdat het hen dwingt de ECB te benaderen voor hulp bij het handhaven van hun liquiditeit, net zoals in de VS. Er is slechts een beperkte hoeveelheid de ECB kan doen, want als echt een ‘liquiditeitsevenement’ plaatsvindt, kun je er zeker van zijn dat er geen kopers zijn voor noodlijdende activa in de omvang die de Europese banken tegenwoordig bezitten.

 

Voor de wisseling van de ECB-wacht is Christine Lagarde de perfecte persoon om Mario Draghi te vervangen, om een ​​van de belangrijkste Rothschild-banken ter wereld te leiden. Ze is bewezen een insider, een vriend, een politiek persoon met een criminele geschiedenis om gemakkelijk te worden gemanipuleerd door insider cabal, goed opgeleid en zeer geschikt in een crimineel geleide wereld te opereren.

 

Alhoewel het beter zou zijn, als deze positie zou worden ingenomen door een anonieme technocraat wiens taak het is alleen te zorgen dat er niets ongehoords gebeurt op zijn wacht. Evenzo behoeft een centrale bankier geen held te zijn en zou hij zelfs zijn naam niet in de krant moeten krijgen. Hij moet zich niet bezighouden met het niveau van de aandelenkoersen, aangezien het niet zijn taak moet zijn, noch met de economie, omdat hij er niets aan zou kunnen doen, zelfs niet met verandering in de consumentenprijzen, tenzij hij de oorzaak ervan is, door meer geld te drukken en dat te injecteren in het fiscale kanaal. Hij moet passief, onzichtbaar en onopvallend zijn als een rots en bovenal integer en betrouwbaar.

 

Maar het hoofd van de ECB is een beroemdheid, een invloedrijk persoon, een handen schudder en een oplichter van wereldformaat en bekendheid. En, doet net als Federal Reserve-chef Jay Powell, die aan de andere kant van de Atlantische Oceaan inmiddels ook volgt met renteverlagingen. De ECB is een actief, agressief centrale planner, en manipulator. De bekendheid van Mario Draghi, is wijd en zijd verspreid, zelfs door het bereiken van President Trump in de VS. Die afgelopen juni in een interview zei:

 

Wat Draghi doet door geld in de economie te pompen; doen wij tegenwoordig het tegenovergestelde. We halen geld uit de economie en we verhogen de rente – het is krankzinnig.

 

Sindsdien heeft de Fed een ommezwaai gemaakt en ‘pompt nu ook geld in de economie’, net zoals de ECB. Met de tot nu toe bekende hoeveelheid zullen ze de komende 12 maanden ongeveer € 1 biljoen toevoegen.

 

€ 3 biljoen ECB-currency gedrukt

Mario Draghi, die eerder zo’n groot succes van de Italiaanse economie had gemaakt als hoofd van de Bank van Italië. Is nu de Pele van kan-trappers in het uitstellen van de dag van afrekening. Vanaf de dag dat Draghi zijn acht jaar in functie bij de ECB begon, t.w. begin november 2011 tot begin november 2019, drukte hij € 3 biljoen ECB-geld. Dat was meer geld gecreëerd en toegevoegd aan de balans van de ECB dan de totale toename van het Europese bbp gedurende zijn achtjarig ambtstermijn. Met andere woorden, elke euro bbp-stijging werd geëvenaard door een euro gecreëerd door Mario Draghi. Hij liet niet alleen potsierlijke dingen gebeuren, hij maakte ze.

 

Fiscale en monetaire versoepeling is geen gepast antwoord op een permanent ‘aanbod schok’, legt Roubini uit: Met “fiscale en monetaire versoepeling” verwijst hij naar de moderne monetaire theorie (MMT), die snel aan populariteit wint onder progressieven in de overheid.

 

MMT is eigenlijk de theorie dat een overheid die in haar eigen valuta leent, nooit failliet kan gaan, omdat ze gewoon meer geld kan afdrukken of meer obligaties kan kopen, zoals nu gebeurt met de QE 4 van de centrale banken.

 

Ondanks verschillen in terminologie, zijn al deze voorstellen varianten van hetzelfde idee: grote begrotingstekorten die door centrale banken worden gemonetariseerd om te worden gebruikt aan de totale vraag te voldoen en in het geval van een volgende malaise te kunnen stimuleren, schreef Roubini voor Project Syndicaat. “Om te begrijpen hoe deze toekomst eruit zou kunnen zien, hoeven we alleen maar naar Japan te kijken, waar de centrale bank effectief de grote begrotingstekorten van het land financiert en de hoge schuldquota monetariseert door het beleid te handhaven van een negatief rentepercentage, wat leidt tot grootschalige QE, en een tienjarig rendementsdoelstelling van 0% voor staatsobligaties.”

 

Geen echte welvaart geproduceerd

Het beleid van Draghi en de nasleep ervan hebben geen echte welvaart opgeleverd. Dat is te zien aan de groeisnelheid. In de acht jaar voordat Draghi het roer overnam, bedroeg de groei van het Europese bbp gemiddeld 1,2%. Over de Draghi-jaren was het groeipercentage exact hetzelfde, 1,2%. Met andere woorden, die €3 biljoen die hij aan de euro-economie heeft toegevoegd, heeft niets opgeleverd. Bovendien stopte al dat geld ook niet de neerwaartse conjunctuur. Dat kan worden waargenomen in de grootste economie van de EU qua bbp, namelijk de Duitse productiesector, die net haar tiende achtereenvolgende eergaande maand heeft geregistreerd.

 

En er zijn meer Duitse problemen aan de horizon o.a. voor Angela Merkel. Haar coalitie hapert. Want, de SPD-partner is regionaal irrelevant geworden en op weg nationaal uit te sterven. De Groenen hebben hun hoogtepunt bereikt na de EU-verkiezingen en met Duitsland in een recessie kan het centrum van het politieke spectrum niet langer doorgaan. Als Duitsland in politieke chaos afdaalt, kan het in voorspoed worden teruggedrongen naar niveaus van vóór WO II. Een dergelijke achteruitgang is sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog niet meer waargenomen. De markten zullen een enorme klap krijgen, en beginnen nu pas te beseffen dat Merkel de controle in Duitsland heeft verloren.

 

2% per jaar inflatie is de norm

Tenslotte zag Mario Draghi zijn missie om de consumentenprijzen met 2% per jaar te laten stijgen ook mislukken. Twee procent is het symbool van bijna alle moderne economen; volgens hen is minder dan 2% een bedreiging voor de welvaart, omdat ze anders niet genoeg van het publiek kunnen stelen. Deze parameter is weer een complete onzin, zoals door Mario Draghi onbedoeld werd bewezen. Niet alleen haalde hij zijn inflatiedoelstelling niet – de consumentenprijsindex (CPI) daalde van ongeveer 2% toen Draghi de scepter overnam tot ongeveer 1% nu – maar het bbp bleef hetzelfde. Met andere woorden dalende inflatie heeft niet tot groei geleid.

 

En vlak voordat hij het hoofdkantoor van de ECB zou verlaten, richtte Mario Draghi zich opnieuw op het blikje. Alvorens zijn gezag over te dragen aan Christine Lagarde verlaagde hij de depositorente van de ECB tot min 0,5% en startte opnieuw een kwantitatief versoepelingsprogramma van $ 20 miljard per maand.

 

Het resultaat van dit negatieve rentebeleid is dat het voor banken veel moeilijker wordt winst te maken op leningen en hypotheken. En omdat ze niet genoeg geld verdienen, beginnen ze volgende maand tot 0,75% kosten in rekening te brengen op grote gelddeposito’s, wat uiteindelijk niets anders is als een andere belasting, oplopend tot enkele duizenden per storting. Desalniettemin blijft de reden het meest zorgwekkend waarom banken hun cliënten belasten die simpelweg hun geld in de bank houden, nl. alleen om een deel van hun kosten door te berekenen!

 

En het stopt niet hier: wanneer men denkt aan een pensioencrisis is het eerste dat opkomt, de crisis in de staat Illinois – met zijn jammerlijk onder gefinancierde pensioenstelsel, zij geven obligaties uit om bestaande pensioenuitkeringen te financieren. Daarom is het verwonderlijk dat Nederland mogelijk aanzienlijke pensioenverlagingen zal doorvoeren, terwijl het in feite een van de best gefinancierde en meest genereuze pensioensystemen ter wereld heeft. – Of zit er een ander agendapunt achter? Nederland is de proefkeuken van de Deep State onder controle van Mark Rutte. De ‘nutteloze eters‘ moeten meer lijden, inkomstenbelasting op hun pensioen is niet voldoende, de volgende stap is het verlagen van de uitkering, onder de naam van noodzakelijke bezuinigingsmaatregel.

 

Volgens de FT worden miljoenen Nederlandse gepensioneerden voor het eerst, volgend jaar geconfronteerd met materiële bezuinigingen, als de Nederlandse overheid zich inspant om een ​​crisis in het pensioenstelsel van € 1,6 biljoen te voorkomen. En terwijl een last minute interventie door het parlement volgend jaar aanzienlijke bezuinigingen op pensioenen en een opstand door vakbonden kan voorkomen, al is het maar tijdelijk, is de wereld niettemin gefixeerd door de problemen waarmee het Nederlandse pensioenstelsel wordt geconfronteerd, omdat het een vroege indicatie is van een breder wereldwijd tekort aan pensioenen, om nog maar te zwijgen van potentiële massale onrust zodra gepensioneerden in enkele van de rijkste landen ter wereld plotseling geconfronteerd worden met kortingen op hun pensioeninkomen, waarvan zij eerder dachten dat deze onveranderlijk zouden zijn.

 

De kern van de Nederlandse cash crunch is het negatieve rentebeleid van de ECB, dat obligatierendementen de EU in een ​​negatief territorium heeft gestuurd, met als resultaat geringe inkomsten dat leidt tot grote tekorten en tegelijkertijd de financieringsbehoeften van Nederlandse pensioenfondsen flink opdrijven.

 

Een insolvabel financieel systeem opproppen

Om precies te zijn: het grootste deel van het gedrukte geld sinds 2006 was bedoeld om een ​​insolvabel financieel systeem overeind te houden. Het geld bleef dus bij de banken en kon door banken en grotere investeerders worden gebruikt om hun investeringen en dus hun rijkdom te vergroten. Dit is de reden waarom met name de westerse wereld een totaal ongekende welvaartskloof heeft ontwikkeld tussen gewone burgers en elite-rijken.

 

Ondanks de vermeende stimulans van lage en negatieve rentetarieven op het moment dat verwacht wordt dat deze het hoogst zouden moeten zijn in de kredietcyclus, en dat ongeveer € 17 biljoen obligaties een negatieve opbrengst opleveren, is dat een onnatuurlijke verstoring van de markten. Ervan uitgaand dat McKinsey in hun jaarlijks bankonderzoek van 2019 correct is, schrijven ze dat effectief 60% van de banken in de wereld hun eigen kapitaal consumeren vóór een kredietcrisis.

 

Dit wordt bevestigd in Duitsland, waar Deutsche Bank en Commerzbank moeten worden gered. Door wie? En als extra opmerking; het IMF onlangs heeft gewaarschuwd dat $ 19 biljoen aan bedrijfsschuld een systemische tijdbom is geworden, met onderpandleningsverplichtingen en directe blootstelling aan junk in handen van commerciële banken voor een bedrag dat ongeveer gelijk is aan de som van hun eigen vermogen.

 

Met enig vertrouwen kan worden gezegd dat er zich een grote kredietcrisis ontwikkelt en dat deze vrijwel zeker veel groter zal zijn dan de crisis van 2007/8. Omdat het geld drukken door centrale banken teneinde zowel het banksysteem als de overheidsfinanciën te redden op een veel grotere schaal ligt, met als gevolg de koopkracht van valuta’s zal destabiliseren. En als dat gaat gebeuren, zullen de rentetarieven gedwongen worden te stijgen naarmate prijzen voor alles oncontroleerbaar zullen worden, ongeacht het rentebeleid van de centrale bank.

 

Globalist Lagarde zal meer politieke EU-macht grijpen

Het nieuwe hoofd van de ECB, Christine Lagarde, zal waarschijnlijk de sterkste persoon in de EU worden. Ze is een Globalist en lid van de elite. Terwijl de banken en het financiële systeem in Europa afbrokkelen, zal Lagarde waarschijnlijk meer macht grijpen dan de leiders van Duitsland, Frankrijk en de andere grote Europese landen bezitten. De ECB heeft immers een geschiedenis van het ingrijpen in de binnenlandse politiek van veel van haar lidstaten.

 

Draghi was nog geen president van de ECB toen de EU de Griekse premier in 2010 omverwierp. Maar hij was direct betrokken bij de inmenging van verschillende politieke situaties in landen van de eurozone. Zoals o.a. de verwijdering van de Italiaan Berlusconi in 2011 om de eigen man van de EU te installeren. Hij zat ook achter de veeleisende grondwetswijzigingen in Spanje.

 

Een voormalig gouverneur van de ECB beschreef de methoden als volgt:

 

“Ze bedreigen regeringen die zich ‘misdragen’ met financiële vernietiging. Ze onderbreken de herfinanciering en dreigen het banksysteem te doden. Ze creëren een rol-over crisis in de obligatiemarkt. Dit is precies wat in 2011 met Italië is gebeurd.”

 

Dit verklaart hoe de ECB, door het geld te beheersen, totale financiële en ook politieke macht heeft verkregen over haar lidstaten. Draghi gebruikte deze methoden voor de Griekse Syriza-regering in 2015 door het herfinancieringsvenster van de ECB uit te schakelen en zo de Griekse economie te verstikken. Dit was genoeg om de Griekse regering ten val te brengen.

 

Dit bevestigt weer onze eerdere stelling dat de ECB, eigendom is van de Rothschilds, zoals door gebruik van het dictum van Mayer Amschel Rothschild opnieuw duidelijk is aangetoond:

 

“Geef me de controle over het geld van een land en het kan me niet schelen wie de wetten maakt.”

 

De landen van de eurozone bevinden zich volledig in de wurggreep van de ECB. Hun enige kans op onafhankelijkheid is om de EU en de euro te verlaten. Ze kunnen dit alleen doen door afstand te doen van hun schuld en hun eigen valuta te creëren. Deze belangrijke stap had vele jaren geleden moeten worden gezet toen landen als Griekenland, Portugal en Italië failliet gingen. Deze landen kunnen op de lange termijn niet overleven met een te hoge euro, terwijl hun schuld nooit kan worden terugbetaald. Op een bepaald punt in de komende jaren zal dit proces het begin zijn van de onvermijdelijke ontbinding van de EU.

 

Fiat-valuta’s gaan uiteindelijk altijd kapot

De ineenstorting van aandelen- en obligatiemarkten en de meeste valuta’s zullen de neergang verergeren naarmate het zich ontwikkeld wordt dit de ergste wereldwijde crash in de geschiedenis. Zoals Vladimir Poetin onlangs reeds zei:

 

“De Dollar genoot wereldwijd veel vertrouwen. Maar om de een of andere reden, wordt deze gebruikt als een politiek wapen om beperkingen op te leggen. Veel landen keren zich nu af van de Dollar als reservemunt. De Amerikaanse dollar zal spoedig ineenstorten.”

 

Er is geen echte bodem voor de dollar, euro of de yen. Hun intrinsieke waarde is nul. Het wereldwijde financiële systeem en de centrale banken van de wereld hebben geen munitie over, er kan niets meer worden ondernomen om de problemen op te lossen. Uiteindelijk breekt de hel los, omdat alles in één keer uit elkaar valt, zonder enige oplossing voor wat er misging. Dit is grotendeels veroorzaakt vanwege het financieel wanbeheer. De corrupte elite hebben alle rijkdom uit onze samenleving weggezogen.

 

Fiat-valuta’s sterven uiteindelijk altijd, zoals de geschiedenis keer op keer heeft bewezen. De valuta’s van vandaag moeten nog falen, maar falen zullen ze zeker. De dood van een valuta is pijnlijk voor alle betrokkenen. Het is een nationaal faillissement, dat moeilijk vooraf is te voorspellen. Landen en hun volkeren hebben de trend de vernietiging van hun valuta te overleven. Ook dit werd keer op keer bewezen door de geschiedenis heen en het toont de veerkracht aan van mensen, zelfs in het zicht van uiterste wanhoop.

 

Tot slot, de belangrijkste les uit dit artikel is: Centrale Banken zijn slecht voor de economie en voor het volk. De oplossing is een vrijemarkt-volkseconomie met de uitgifte van geld in handen van het volk.

 

Aantekening: Er is waarschijnlijk nooit een gunstiger klimaat geweest voor het houden van edelmetalen, voornamelijk goud maar ook zilver. De reden om goud te houden is duidelijk voor het behoud van rijkdom als verzekering tegen een failliet financieel systeem. Maar fysiek goud en zilver vormen tegenwoordig ook de meest unieke investeringsmogelijkheid ooit.

 

Wees behulpzaam door dit artikel onder de aandacht te brengen van alle medeburgers