Geen tijd meer

De wereldomvattende monetaire manipulatoren bij de Fed, de centrale banken, het IMF en de Wereldbank spelen voor tijd. Ze hebben tijd nodig om fiscale hervormingen voor de lange termijn door te voeren. Ze hebben tijd nodig om de wereldomspannende valuta SDR’s te creëren om door de markt te worden geaccepteerd.

Ze hebben ook tijd nodig om de aankoop van goud te verzekeren. Het probleem is dat er geen tijd is. Er is al een run op goud begonnen voordat alles klaar is, en iedereen heeft wat hij nodig heeft.

Het instorten van het vertrouwen in de dollar is begonnen voordat de SDR klaar is om haar plaats in te nemen. Het faillissement van de Fed en de centrale banken ligt om de hoek. Het momentum van de dollar raakt op en het rode licht knippert.

• De potentiële destabiliserende factor is dat de hoeveelheid goud onder papieren contracten meer dan duizend keer groter is dan de hoeveelheid fysiek goud die deze contracten ondersteunt.

Als grote aantallen houders fysieke levering eisen, zal de papieren markt crashen. En als andere houders zich realiseren dat ze geen fysiek goud meer hebben en hun contract niet kunnen inwisselen voor het edelmetaal, zal de glijbaan escaleren tot een lawine, een de facto een bank run op de goudmagazijnen ondersteunen die de beurzen en ETF’s ondersteunen.

Een soortgelijke dynamiek begon in oktober 2012, toen de spotprijs van goud piekte rond $1.900/ounce. Vanaf dat punt daalde goud tot $1.200/ounce in de daaropvolgende zes maanden.

In plaats van kopers af te schrikken, zorgde de goudcrash ervoor dat goud goedkoop leek voor miljoenen individuele kopers over de hele wereld. Ze stonden in de rij bij de banken, die snel door hun voorraad heen waren.

Kopers van standaard baren van 400 ounce en 1 kilo vonden geen verkopers; ze moesten bijna dertig dagen wachten op nieuwe baren die werden geproduceerd door de raffinaderijen die 24 uur per dag aan het werk waren om aan de vraag naar goud te voldoen.

Er vonden massale omzettingen plaats in de gouden FTF’s, niet omdat alle beleggers bearish waren op goud, maar omdat sommigen miljarden uit de opslag wilden halen voordat het goud opraakte.

Backwardation

Goud-futures gingen in backwardation, een hoogst ongebruikelijke toestand waarin goud voor spotlevering duurder is dan goud voor levering op termijn; het omgekeerde is meestal het geval omdat de termijnverkoper moet betalen voor opslag en verzekering. Dit was een teken van acuute fysieke schaarste en een grote vraag naar onmiddellijke toegang tot fysiek goud.

Wanneer een goudkooppaniek uitbreekt, bestaat niet één goudvenster dat gesloten moet worden. In plaats daarvan treedt een veelheid aan contractuele clausules in werking, gedrukt in kleine lettertjes die zelden worden gelezen door goudkopers.

• Goud futures beurzen hebben de mogelijkheid om contracten in contant geld af te wikkelen en fysieke leveringskanalen te sluiten. Bullion-banken kunnen goud-futures ook contant afwikkelen en kopers de mogelijkheid te ontzeggen te converteren in het toegewezen goud.

Door de force majeure clausules in de contracten, te benutten door banken die meer goud hebben verkocht dan ze in voorraad hebben, zullen beleggers een cash settlement ontvangen tot aan de contractbeëindigingsdatum, maar niet meer.

Beleggers zullen wat contant geld ontvangen, maar geen goudbaren, waardoor ze de prijspiek missen die zeker gaat volgen.

Fysiek goud was begin 2014 al schaars en veelgevraagd, maar er was geen prijspiek als gevolg van manipulatie.

Dreigende ramp

Centrale banken waren tot nu toe nog steeds in staat de goudprijs te drukken. Maar de noodklok is geluid. Het vermogen van centrale banken de goudprijs te onderdrukken is op de proef gesteld, terwijl meer vraag naar goud van papieren kopers is ontstaan.

Het hele internationale monetair systeem struikelt over het touw van de fysieke vraag naar goud. Terwijl de goudprijs schommelt tussen de krachten van de fysieke vraag en de manipulaties door centrale banken, doemt een nieuwe grotere catastrofe op: de Federal Reserve staat op de rand van insolvabiliteit, zo niet is al over deze rand.

Dit is de conclusie van Fed-expert Frederic S. Mishkin, een van ‘s werelds meest eminente monetaire economen en mentor van Ben Bernanke en andere Fed-gouverneurs en economen.

Mishkin waarschuwt dat de Fed gevaarlijk dicht bij het punt is waarop haar onafhankelijkheid fataal in gevaar komt en haar enig overblijvend doel is het tij tekorten via monetarisering ,et andere woorden door inflatie te creëren.

Als zodanig zal de centrale bank weinig keus hebben en gedwongen zijn staatsschulden op te kopen en die te monetariseren, wat uiteindelijk zal leiden tot stijging van de inflatie.

Mishkin wijst op nog een andere ineenstorting in de maak, los van schuld monetiseren  en inflatie. Als de Fed schuld op langere termijn koopt met nieuw gedrukt geld, lijdt haar balans grote mark-to-market verliezen omdat de rente stijgt.

De Fed maakt deze verliezen niet bekend totdat ze de obligaties daadwerkelijk heeft verkocht als onderdeel van een exit-strategie, alhoewel onafhankelijke analisten de omvang van deze verliezen kunnen inschatten op basis van publiekelijk beschikbare informatie.

Schuld monetisering laat centrale bankiers voor een slechte keuze staan.

• Als het land in deflatie terechtkomt, zal de schuld/BBP-ratio verslechteren omdat er onvoldoende nominale groei is.
• Als het land afglijdt naar inflatie, zal de schuld/BBP-ratio verslechteren vanwege de hogere rente op de schuld van het land.
• Als de centrale bank de inflatie bestrijdt door activa te verkopen, zal ze verliezen boeken op de verkoop van obligaties en zal haar insolvabiliteit duidelijk worden.

Deze insolvabiliteit kan het vertrouwen ondermijnen en op zichzelf leiden tot hogere rentes.

De verliezen van de centrale bank zullen ook de schuld-tot-BBP-ratio verergeren, omdat de Fed niet langer in staat zal zijn haar winsten over te dragen aan de schatkist, waardoor het tekort toeneemt.

Er lijkt geen uitweg uit deze staatsschuldencrisis te zijn voor de VS of enig ander land; alle wegen zijn geblokkeerd.

De Fed heeft in 2009 wat pijn voorkomen met haar monetaire stimulering en marktmanipulatie, maar de echte pijn werd bewaard voor een andere dag.

Die dag is nu aangebroken.

Het bewijs is geleverd: een monetair systeem gebaseerd op krediet in plaats van op edelmetaal is niet zo’n goed idee als het in eerste instantie misschien leek.

Een kredietsysteem kan niet standhouden in de moderne wereld omdat naarmate het kredietvolume toeneemt, de kredietwaardigheid van de uitgevende instellingen afneemt. Hoe meer ze lenen, hoe minder ze kunnen terugbetalen.

De goudprijs stijgt. Het enige scenario dat de stijging zou kunnen stoppen, is als de wereld echte economische groei en stabiliteit bereikt.

Dat voorlopig niet in het verschiet ligt!

En met slechts 1% van de mensen die wat edelmetaal bezitten, zullen nog genoeg klanten zijn voor goud en zilver.

Elke grote zwarte zwaangebeuren kan de goudprijzen nog eerder laten stijgen.

• De waarheid is dat een nieuwe Lehman-achtige crisis om de hoek kan liggen, terwijl een koerswijziging niet in de kaarten zit totdat het te laat is.

Met andere woorden, een rally in edelmetalen kan eerder vroeger dan later komen.