Verdronken in een zee van papiergeld

Inflatie is de zalf die alle financiële wonden heelt:

Als de belastinginkomsten achterblijven bij de projecties groeien de tekorten. Deficit uitgaven zullen stijgen en zo stapelen de schulden zich op. Dat is waar papiergeld zijn nut brengt. Papiergeld is niet alleen nuttig voor de financiering van oorlogen. Het is ook de perfecte oplossing voor het sluiten van de kloof tussen tegenvallende overheidsinkomsten en de financiering van uitgaven welke de inkomsten overschrijden.

De centrale bankiers gebruiken inflatie om hun slechte schulden weg te werken. Dat is hun enige redding en hoop. Ze geloven dat ze in staat zijn om de inflatie te beheersen en denken of hopen dat deze niet uit de hand zal lopen, en zodoende het monetaire systeem vernietigt dat ze hebben opgebouwd en koesteren. Uiteindelijk zullen ze ontdekken dat ze daarin ongelijk hebben.

Hun “kwantitatieve verruiming” om de banken en het monetaire systeem van vandaag te redden, heeft ze op het pad gezet van een inflatoir beleid. En dat betekent dat ‘s werelds grootste banken steeds weer gered zullen worden via doorlopende manipulaties van de geldhoeveelheid. Dit beleid zorgt ervoor dat de waarde van veel goederen – onder andere goud en zilver – aanzienlijk gaan stijgen. Inflatie is de zalf die alle financiële wonden heelt.

Dit beleid van de centrale banken zal leiden tot een enorme toename van de geldhoeveelheid, met een inflatie dat de inkomensongelijkheid sterk zal doen groeien tussen de reële lonen welke dalen, en de financiële winsten welke stijgen.

Dit beleid zal uiteindelijk leiden tot een ernstige breuk in de burgermaatschappij door het verlies aan vertrouwen in het monetaire systeem van papiergeld. Het is al gebeurd in tientallen andere landen in de afgelopen decennia. Het is het onvermijdelijke gevolg van papiergeldsystemen en door centrale banken geleide overheid.

“De belangrijkste waarde van de economie is schaarste. Er kan nooit genoeg van alles zijn om iedereen tevreden te stellen. De belangrijkste waarde van de politiek is patronage: via beloftes om iedereen te geven waar iedereen om vraagt. Papiergeld is de brug tussen de economie en de politiek.”

De onbetaalde schulden van een hele mensengeneratie in de westerse landen komt binnenkort tot een climax. Omdat zogenaamde ‘babyboomers’ opgroeiden in een wereld die gedomineerd werd door Marxistische en Keynesiaanse ideeën. Dit zijn slechte denkbeelden die voorbestemd zijn te mislukken.

Fiat geld verandert de functie van de vrije markt:

Fiat is geld dat geen intrinsieke waarde heeft boven wat een uitgevende overheid in staat is af te dwingen. Als het betaalmiddel een monopolie geniet, draait fiat geld onvermijdelijk de vrije marktfuncties ondersteboven. In plaats van een opslag van waarde, wordt de munt op een geven moment een plunderaar van waarde als gevolg van het monetaire beleid van kwantitatieve versoepeling. Naast de functie van ruilmiddel om de samenleving te smeren, fungeert de munt ook als een krachtig instrument voor sociale controle. Deze bijkomende schade wordt veel minder vaak besproken dan inflatie, maar deze is veel verwoestender. De persoonlijke vrijheden zoals wij die kennen als “burgervrijheid” berust op gezond geld.

De Centrale Banken kunnen feitelijk niet meer middelen scheppen, niet meer echt kapitaal, niet meer vaardigheden, niet meer banen en niet meer economische groei. Ze kunnen alleen maar meer papiergeld scheppen, om dat aan hun ‘vrienden’ te geven, dus het geld dat iedereen bezit, goedkoper maken. Dat verlaagt de reële waarde van lonen en geproduceerde goederen t.b.v. meer export.

Je werkt je hele leven, en je bent goed voor zeg, € 1 miljoen. Dan komt de Centrale Bank en die drukt zo’n €40.000 miljoen of meer, zonder enige inspanning. Dit ondermijnt het geloof in het hele geldsysteem. Plotseling weten de mensen niet meer wat ze waard zijn. De hardwerkende spaarder die zijn hele leven werkte, om een miljoen euro te sparen voor zijn oude dag en het op een spaarrekening zet bij de bank, ontdekt nu dat zijn bankier die speculeerde met bankaandelen twee keer meer waard is dan hijzelf. Hij vraagt ​​zich af wat er nog verder gaat gebeuren. Zoals de New York Times in een krantenkop schreef:

“Bank Executives cash in, als de markt stijgt.” En vervolgt:

“De FED heeft de banken gered. Waarop de bankmanagers de aandelen van hun bank kochten toen die op een laag niveau werden gewaardeerd.” Volgens het verslag van de The New York Times; “de top vijf bankmanagers bij elk van de 18 grootste beursgenoteerde financiële instellingen, kregen ter waarde van 142 miljoen dollar aan aandelen.” Dat, terwijl ze hun bank op de rand van faillissement brachten, namen ze zelfs geen dubbeltje minder ter compensatie. Ze veranderden gewoon de cash bonussen die aan hun verschuldigd waren in aandelenopties, gewaardeerd tegen de lage prijs van het crash tijdperk. “Vandaag, vier jaar later, hebben deze een waarde van 457 miljoen dollar. Een mooie winst. Het is verbazingwekkend hoeveel geluk je krijgt als de FED je geld geeft!”

Of, wordt dit ‘geluk’ niet beter uitgedrukt met het woord oplichting? Tenminste dat is wat er gebeurt als de Centrale Bank het financiële systeem masseert. Geld – gedrukt, niet verdient – ligt voor het grijpen. En wie pakt het meest? Degenen die het dichtst bij de bron zitten: de insiders. Hoe meer de Centrale Bank te verdelen heeft van de buit, hoe meer de insiders krijgen. Dus, de rijken worden steeds rijker.

“Centrale banken die goedkoop geld aan banken geven, en dat kunstmatig goedkoop houden, verhoogt alleen de prijzen van activa; kunstmatig hoge prijzen die iedereen in het bezit van deze activa rijk maken. Zo is het land een natie geworden van speculanten; de rijkdom is verkregen op kosten van anderen die nu beginnen te beseffen wat er gebeurd is en dus begrijpelijkerwijs woedend worden.”

Eerlijke Bankiers, en betere Banken?

Iedereen heeft inmiddels een hekel aan bankiers. En voor een goede reden: Ze spelen vals. Ze zijn insiders die het meest profiteren van de dwaasheid van het gelddrukken door de Centrale Banken.

Als de bankiers hadden gekregen wat ze verdienden, in plaats van het krijgen van opties en bonussen, zouden ze failliet zijn gegaan. Dan zouden we nu zien wat ze werkelijk waard zijn. Ze konden de brokstukken van toen hebben opgepikt om daarvan nieuwe en betere financiële instellingen te bouwen. En, zouden we nu wijzere, eerlijker bankiers, en betere banken hebben gehad. We zouden dan ook een eerlijker financieel systeem hebben gekregen.

Zoals een Franse ondernemer vertelde:

“Het probleem is dat de heersende klasse – de president van Frankrijk – en al zijn vrienden, geen idee hebben hoe een land werkelijk functioneert. Ze hebben nog nooit banen gehad in de privésector. Ze hebben nog nooit een sluitend budget moeten maken of personeel moeten betalen. Het is allemaal theorie en ideologie voor hen. Zij hebben hun leven doorgebracht beschermt van de echte wereld, en krijgen hun geld van de regering of een politieke organisatie. Geen wonder dat ze geen idee hebben hoe een economie functioneert.”

Elke regering die gebruik heeft gemaakt van papiergeld is bezweken aan het fataal hoge niveau van lenen. In plaats van een herstructurering van de schulden, maken papiergeldsystemen het mogelijk de monetaire basis snel en gemakkelijk te vergroten voor afbetaling van schulden in gedevalueerd geld.

Junkobligatiespreads op laagtepunt:

Natuurlijk is de manipulatie van de centrale banken niet beperkt tot alleen aandelen, goud en zilver. Ze hebben ook wereldwijd de obligatiemarkten als nooit tevoren gemanipuleerd.

Zij hebben triljoenen euro’s aan waarde van soevereine en zakelijke schulden opgekocht. Dit heeft wereldwijd de rentetarieven tot een absoluut laagtepunt gebracht, zelfs in veel gevallen tot onder nul – en stimuleerden bedrijven en consumenten tot de hoogste schuldenlast ooit.

Nergens is deze manipulatie duidelijker zichtbaar dan in de hoogrenderende junkbondmarkt. Junkbondschulden hebben reeds gedurende geruime tijd een nieuw record ‘spread’ bereikt, t.w.de premie die investeerders verdienen om risicovolle schulden te houden tegen risicovrije soevereine schulden, zoals staatsobligaties. Naar het blijkt is dit een voortvloeisel van het lopende obligatie-inkoopbeleid van de Europese Centrale Bank, waardoor de rendementen op de junkobligaties blijven dalen. En recentelijk – voor de eerste keer ooit – levert een groot deel van de Europese schuld op hoge opbrengsten net zo weinig op als het Amerikaanse schatkistpapier.

Ja, je leest dat goed; Op dit moment worden beleggers niet meer betaald om risicovolle Europese schuldenlast te houden dan zij uit de veiligste overheidsobligaties in de wereld kunnen verkrijgen. Zo schokkend als dit al is, is de realiteit eigenlijk nog erger. Meer dan de helft van deze schulden – in feite 60% – geeft tegenwoordig minder rendement dan de Amerikaanse schatkist. Dit kan niet goed aflopen.

Alles bij elkaar genomen, is het niets anders dan het stelen van je hard verdiende spaargeld. En toch is dit wat elke keer gebeurt, dat uiteindelijk zal resulteren in een enorme crisis en ineenstorting van sociale normen en waarden.

Een zee van papiergeld:

De wereldeconomie drijft op een zee van papiergeld. Het financiële lot van de Europese banken en de overheden is onmogelijk te ontwarren; omdat de banken de primaire bron zijn voor de financiering van de overheidstekorten, terwijl de overheidsschulden een groot deel van de activa van de meeste eurozone banken vertegenwoordigt. Insolventie van de een is dan gelijker tijd de insolventie van de ander. Eurozone leiders hebben een € 50 miljard Grieks solvabiliteit probleem verandert in een veel groter crisisprobleem, en wel een van meer dan € 1.000 miljard of een veelvoud daarvan.

Door de verwevenheid hiervan is het gevolg dat de grootste Europese banken TBTF, die ‘te groot zijn om kapot te gaan’, met massale kapitaalinjecties en garanties niet meer te redden zijn om uit hun financiële crises te geraken. De werkelijkheid is, dat het niveau en de relatieve omvang van overheidsschulden in de eurozone zo groot is, dat de grote Europese banken niet meer te redden zijn.

Maar, de EU-leiders denken nog steeds dat ze deze crisis kunnen oplossen, en wel door het injecteren van meer papiergeld in de economie, o.a. door de ECB de obligaties te laten opkopen van Griekenland, Italië, Spanje, etc. wat alom de bekende populaire remedie is.

Door de ECB de hoeveelheid papiergeld in omloop te laten controleren, biedt het de moderne economieën de illusie van grote flexibiliteit en veerkracht, waardoor tegelijkertijd de slechte bankleningen onder het tapijt worden geschoven.

Als de overheid meer geld drukt geeft dat het volk, geobsedeerd door in prijs stijgende vermogens, de illusie dat ze rijker worden, terwijl het tegendeel gebeurt en ze feitelijk armer worden. Want als de circulatie van het papiergeld overvloediger wordt, zal dat koopkracht van elke euro verminderen, en uiteindelijk producenten gedwongen worden meer geldeenheden in ruil te eisen voor hun producten. Hierdoor ‘stijgen’ de prijzen van producten en diensten, die met de regelmaat van een klok omhooggaan.

Wat zijn op lange termijn de kosten van het papieren monetaire systeem? Hoe kan een economie zich op een gezonde, duurzame manier ontwikkelen als de waarde van rijkdom voortdurend verandert?

In tegenstelling tot de algemene opinie, geeft papiergeld geen rijkdom. Papiergeld is slechts een ‘claim’ op rijkdom. Papiergeld heeft slechts waarde in de mate dat het kan worden ingewisseld voor spullen – brood, maïs, benzine, diensten, auto’s, enz.

Beleggers kunnen verwachten dat de huidige dynamiek van deze populistische politieke bewegingen in de wereld steeds sterker wordt. Dit is slecht voor de dollar/euro/yen etc. zelfs slecht voor obligaties met lange looptijd en slecht voor aandelen, maar het is goed nieuws voor goud en zilver.

De wereld weet inmiddels hoe dit monetaire experiment eindigt, kijk naar wat er gebeurde tijdens de Weimar Republiek in Duitsland, en nu in Argentinië en Venezuela; dat HYPERINFLATIE is, er was zoveel geld in omloop dat een kruiwagen vol met papiergeld nodig was om een brood bij de bakker te kopen.

Zal de prijs van goud verder stijgen tot bv. 10.000 dollar per ounce? Het is vrijwel zeker dat dit zal gebeuren.

Goud wordt de solide brug in de overgang van het papieren monetair systeem naar het volgende monetaire systeem. Het op vertrouwen gebaseerde papieren monetaire systeem is al aan het afbrokkelen. Het goud zal dat niet ondervinden.

Kosten/baten analyse is noodzakelijk:

Alvorens de beslissing te nemen meer papiergeld te drukken, zou het verstandiger zijn dat binnen de EU-leiding een serieuze kosten/baten analyse wordt gemaakt van de mogelijke gevolgen. Het uiteindelijke besluit moet hierop worden gebaseerd, om dan te kiezen tussen de opties welke tot de uiteindelijke en definitieve beslissing zal leiden. Meer belang moet worden gehecht aan langere termijn implicaties dan aan die op korte termijn. Reeds te veel beslissingen zijn gemaakt om de korte termijn pijn te verhelpen, welke elke keer weer tot grotere problemen leiden, teneinde tot de oplossing te komen deze financiële crisis te verhelpen. Griekenland had beter 6 jaar geleden failliet kunnen gaan. Het is inmiddels wel duidelijk dat het drukken van geld veel ergere gevolgen veroorzaakt dan werd verwacht.

Gewoon faillissementen, splitsing van bankactiviteiten, afschrijving van schulden accepteren, dat is de gezonde aanpak. Het is de beste lange termijn oplossing, ondanks korte termijn pijn.

De EU is pure oplichterij en Ukraine is na Griekenland het volgende slachtoffer: 

Dr Richard Wolff; Toetreding tot de Europese Unie is een ramp geweest voor landen zoals Griekenland – Spanje – Italië – Portugal – en Ierland. Stijgende bezuinigingen hebben hun reeds slecht draaiende economieën verder gedecimeerd. Dus wat zijn de argumenten van Ukraine om dichter naar de EU te gaan?