Vertaald en bewerkt door Peter B. Meyer – 8 Januari, 2024

Aanbevolen!

Mythology

Mythology is een genre van folklore of theologie dat voornamelijk bestaat uit verhalen die een fundamentele rol spelen in een samenleving, zoals basisverhalen of oorsprongsmythen.

Voor historici, filosofen of theologen is dit iets heel anders dan het gebruik van “mythe”, dat simpelweg iets betekent dat niet waar is. In plaats daarvan is de waarheidswaarde van een mythe geen bepalend criterium.

Veel samenlevingen groeperen hun mythen, legenden en geschiedenis samen. Ze beschouwen mythen en legenden als ware verslagen van hun verre verleden. In het bijzonder spelen scheppingsmythen zich af in een oertijd toen de wereld zijn latere vorm nog niet had bereikt.

De onsterfelijke magiër Rodamir: de man die in een sarcofaag werd gevonden, is na 850 jaar in winterslaap weer tot leven gekomen om de mensheid te helpen, volgens zijn eigen woorden.

 

Een geclassificeerde vondst, dit keer van een man, van wie wordt gezegd dat hij de prins van Iran is of ook wel de magiër Rodamir. Informatie over hem is overvloedig te vinden op het internet en de informatie die getraceerd kan worden verwijst meestal naar de getuigenis en het onderzoek van academicus V. A. Chudinov, een van die wetenschappers die het officiële wereldbeeld fundamenteel veranderen.

 

Valerij Aleksejevitsj Tsjoedinov is professor aan de afdeling Cultuurgeschiedenis van de Staatsacademie van Slavische Culturen, doctor in de Filosofische Wetenschappen en kandidaat in de Fysische en Wiskundige Wetenschappen. Hij is de enige ter wereld die het Slavische pre-cyrillische schrift – het Runisch fonetische alfabet – heeft ontcijferd.

 

Door meer dan 2000 inscripties te ontcijferen, vond hij bewijs voor de aanwezigheid van de Slavische cultuur in het gebied van Portugal tot Trans-Oeral Arkaim, vanaf het neolithicum tot halverwege de 17e eeuw – zo’n 7000 jaar. Op basis hiervan gelooft hij dat Proto-Slavisch een van de oudste talen ter wereld is en een van de pijlers van alle talen in het algemeen.

Hoe was het dan met de tovenaar Rodamir?

Chudinov vertelt dat hij in het voorjaar van 2008 het verzoek kreeg om onbekende inscripties in een soort sarcofaag te ontcijferen. Hij ontving alleen een paar foto’s en later een amateurvideo, zonder te specificeren waar en wanneer de ontdekking was gedaan.

 

Pas in de loop van het verder onderzoek kwam hij geleidelijk te weten: dat ergens – vermoedelijk in Iran – tijdens bouwwerkzaamheden een ruime kamer, mogelijk een graftombe, was ontdekt die, zo bleek later, deel uitmaakte van een uitgestrekt stedelijk complex dat niet alleen door de grond maar ook door de tijd was begraven.

 

De tombe bevatte drie sarcofagen en in één daarvan lag het volledig bewaarde lichaam van een stevig blanke man (noch Indiaan, noch Arabier) die leek te slapen. Zoals later werd ontdekt, verkeerde de man in een An-abiotische toestand en werd hij blijkbaar beschermd door een soort frequentiebarrière, want wordt gezegd dat de eerste twee mensen die de tombe met onzuivere bedoelingen betraden ter plekke stierven, de derde lag sindsdien in coma.

 

Chudinov specificeerde in zijn verhaal niet wat en hoe met het lichaam gebeurde, en had waarschijnlijk geen verdere informatie. Hij verklaarde alleen, en de bijgevoegde video laat zien, dat nog verschillende ogenschijnlijk gouden voorwerpen in de sarcofaag lagen. De tweede sarcofaag bevatte vijf gouden boeken en een oude kaart van de Russische staat. Hij mocht deze stukken niet bestuderen.

 

Zijn taak was alleen het ontcijferen van de inscripties op de gouden hoofdtooi van de slapende man en de inscripties op alle drie de sarcofagen.

 

Op basis van de inscripties bepaalde hij ook de leeftijd van de slapende man – 850 jaar. Op de gouden hoofdtooi vond hij oude inscripties die hij vertaalde als de naam en de positie van de slapende man: ЯРА ХРАМА МАГ, wat vertaald kan worden als “tovenaar van de tempel van de god Jara”, elders ЯРА МИМ = maaier van Jara (wat verkeerd vertaald werd als Jaromir), en ook een opmerking: МАСКА РОДА = maaier van de god Staaf in anabiotische staat.

 

Je hebt misschien gehoord van Chambo lama Itigel, die eind jaren 1920 in meditatie “stierf”. Hij vertelde zijn discipelen destijds echter dat hij zou terugkeren. Toen hij 30 jaar later uit de cederhouten kist werd gehaald, was zijn lichaam perfect bewaard gebleven.

 

Het werd gerestaureerd en de kist werd 75 jaar na zijn “dood” heropend, zoals Itigelov had gewenst. Hij zit nu (nog steeds in lotushouding) in een glazen tempelvitrine waar de monniken van het klooster op bezoek komen en telepathisch met hem communiceren.

 

Zijn handen zijn naar verluidt warm en sommigen beweren gezien te hebben dat hij zijn ogen opende.

 

Je hebt misschien ook gehoord van de mysterieuze Tibetaanse grotten, waar al ontelbare duizenden jaren vertegenwoordigers van elk ras dat ooit op aarde heeft gewoond, roerloos in meditatie zitten. Ze verblijven daar in een staat die de lokale bevolking samâdhi noemt, als een genenpool van de mensheid voor het geval de planeet opnieuw moet worden geschapen.

 

Tegelijkertijd houden hun oude, extreem geavanceerde zielen de Aarde op een hoger energieniveau, te weten een hogere frequentie, en beïnvloeden zo in belangrijke mate onze lotsbestemmingen.

 

Op de foto’s van een jaar later (2009) is duidelijk te zien dat de baard en het haar van Rodamir aanzienlijk zijn gegroeid, de huid is soepel geworden en het haar op zijn borst is gaan groeien. Het is duidelijk dat tegen die tijd de An abiotische toestand langzaam was overgegaan in een ontwaking.

 

Volgens de verklaring van Chudinov was op dat moment ook telepathisch contact met Rodamir, waarin hij zijn naam bevestigde. Hij deelde mee dat hij wachtte om gewekt te worden om de mensheid te helpen bij het oplossen van de grote problemen die voor hen lagen.

 

Rodamir kwam geleidelijk weer tot leven en Chudinov verklaarde dat het hem bekend was dat hij al bewoog en praatte en zich op dit moment in een islamitisch land bevond. Verdere informatie, bewijzen, foto’s ontbreken echter zoals altijd…

 

Rodamir’s zachte vetzakje kan geknepen worden – hij is duidelijk in perfecte conditie

 

Professor Chudinov had aanvankelijk een zwijgplicht, hoewel hij zelf geen andere mededelingen ontving dan fotomateriaal. Na twee jaar, toen de eerder genoemde video op internet rondging, werd het verbod echter irrelevant en ging daaraan voorbij; Hij deed verslag van Rodamir op zijn blog.

 

Interessant is dat onmiddellijk na deze publicatie een andere video met een vergelijkbare titel op het internet verscheen, maar waarop een heel ander lichaam te zien is, waarvan de leeftijd werd geschat op wel 12.000 jaar.

 

Chudinov kon niet vaststellen om wie het gaat of waarom deze onder dezelfde naam vermeld staat en speculeerde dat het ofwel de inhoud van een derde sarcofaag is of een kunstmatig object dat bedoeld was om dieven af te schrikken om het te beroven.

 

In de daaropvolgende internetdiscussie werd echter de mening geuit dat het een hoax was en dat de mummie (?) uit een minder bekend museum kwam. Waarom deze video echter op het internet werd geplaatst in de onmiddellijke nasleep van de publicatie van de informatie door professor Chudinov, kunnen we alleen maar met een glimlach speculeren…

 

Vergelijkbare artefacten werden altijd voor onvoorstelbaar hoge bedragen gekocht door hooggeplaatste rabbijnen of vertegenwoordigers van de katholieke kerk, en de ware informatie over deze vondsten kwamen nooit aan het licht.

 

De hier geplaatste foto’s en video werden naar verluidt per ongeluk gezien door een rabbijn van de staat Israël. De volgende dag bracht hij $50 miljoen in contanten (!) met het voorbehoud dat hij alleen de locatie van de sarcofagen hoefde te zien…

 

Toen hij hier niet aan voldeed, dreigde een zekere vertegenwoordiger van het Israëlische leger met een raketaanval op de begraafplaats als de vondsten niet aan Israël werden verkocht. Waarom zoveel interesse in het verkrijgen en vervolgens verbergen van deze vondst?

 

Wat was zo irritant aan het bewijs van het glorieuze verleden van de Slaven in de vorm van een slapende oude Russische eter? – Tot slot; gelukkig kwamen ze er niet achter waarnaartoe ze de bom moesten sturen.

Verwante bronnen:

http://chudinov.ru/yaromir/