Helaas is de mensheid dieper gezonken in negativisme dan aanvankelijk verwacht. Als het aantal irrelevante, slecht geredigeerde commentaren een maatstaf is, zijn de vooruitzichten voor het aantal dat naar de nieuwe 5D-wereld gaat bedroevend. In de verwachting dat een derde met succes het 5D examen kan afleggen, lijkt het er nu op dat slechts een vijfde een goede kans maakt. Het is duidelijk, de Deep State onderdrukkers hebben meer vernietigd dan aanvankelijk voor mogelijk is gehouden.

 

Lichaam Buitenaardse Vrouw op Maan gevonden

Naar verluidt, vond de crew van Apollo 20 het lichaam van een buitenaardse vrouw op de maan. Ze werd Mona Lisa genoemd.

 

Een van de meest controversiële samenzweringstheorieën wordt beschreven door de Apollo 20 missie die zeer vreemde dingen hebben gevonden aan de andere kant van de maan. Verontrustende beelden van een ruimteschip en het lichaam van een vrouw die daar werd gevonden zijn bewaard gebleven uit deze missie. Het wordt verkocht als een hoax, maar de kern van waarheid is te groot omdat te accepteren.

 

In 1972 beëindigde NASA het Apollo-programma. De officiële verklaring was

 

“bezuinigingen vanwege behoefte aan geld elders en verlies van publieke belangstelling”.

 

Maar niet iedereen was hiervan overtuigd dat dit de werkelijke de reden was. De laatste missie naar de maan en terug was Apollo 17. NASA plande echter nog drie missies meer, Apollo 18, Apollo 19 en Apollo 20. Volgens samenzweringstheoretici ontdekten de Apollo-missies oude, door mensen gemaakte structuren op de maan en wilden ze deze onderzoeken zonder dat het publiek hiervan op de hoogte was.

 

Apollo 20 wordt beschouwd als een van de meest controversiële UFO cover-ups in de moderne geschiedenis. Veel insiders geloven dat het ruimteprogramma in het geheim werd voortgezet en dat Apollo 18 en 19 bewijs heeft gevonden van buitenaardse aanwezigheid op de maan, waaronder meer Apollo 19 verloren ging door een catastrofale botsing.

 

Alhoewel Apollo 20 ook moeilijk verliep, slaagden deze erin buitenaardse technologie op te sporen en vonden ook een mensachtige vrouw in een staat tussen leven en dood, maar niet echt leefde.

 

Beelden van een buitenaardse vrouw die je koude rillingen bezorgen

Controversiële beelden van de Apollo 20 Expeditie en het onderzoek naar het teruggevonden lichaam van de buitenaardse vrouw. Verder, werd op de maan een buitenaards wrak gevonden van zeker 1 miljoen jaar oud.

 

In 2007 werden verschillende video’s van William Rutledge op YouTube geplaatst. William beweert één van de Apollo 20 astronauten geweest te zijn en dat de authentieke beelden tijdens zijn missie werden gemaakt.

 

De beelden tonen een sigaarvormige UFO die door de Apollo 20 astronauten is gezien. De korrelige video’s zijn blijkbaar opgenomen op 16mm film en tonen het interieur van de Apollo 20 commandomodule en beelden van wat lijkt op de architectuur van een reeds lang verlaten maanstad.

 

In eerste instantie toonde de video’s weinig details, ter zake van lang geleden verlaten structuren op de maan. De beelden tonen een buitenaards uitziende vrouw in een gigantisch neergestort ruimteschip.

 

Interessant genoeg stoort YouTube zich vreemd genoeg deze keer niet aan deze beelden welke normaal wel zouden worden verwijderd. Dit is de conclusie van deskundigen die deze beelden hebben onderzocht. Vaak verdwijnt de originele URL. Dus is echt iets aan de hand dat de elites niet willen dat we zien. Als het nep was, waarom zijn de beelden dan niet gecensureerd?

 

Gelukkig kon de Italiaanse onderzoeker Luca Scantamburla contact opnemen met William Rutledge om meer informatie van hem te verkrijgen.

 

Toen hem werd gevraagd hoe hij bij NASA terecht was gekomen, antwoordde Rutledge:

 

“NASA nam me niet aan, dat deed de USAF (U.S. Air Force). Ik werkte aan het bestuderen van buitenlandse technologie, alleen Russische. Ik bestudeerde het N1-project, het AJAX-vliegtuigproject en de MIG Foxbat 25. Ik had wat vaardigheden om computernavigatie te gebruiken en was vrijwilliger voor het MOL-Gemini project.

 

De USAF riep me later op omdat ik werd geselecteerd voor Apollo 20. Ik was een van de weinige piloten die niet in God geloofde, hetgeen sinds 1990 is gewijzigd, maar in 1976 was dat een belangrijk criterium. Ik had geen status van NASA-astronaut. Het feit dat ik niet in God geloofde, maakte de beslissing positief mij met hen mee te sturen. Dat is alles.”

 

Rutledge zei dat de Apollo 14 missie over het zuidpoolgebied van de maan vloog en talloze verlaten ruimtevaartuigen en steden bestaande uit hoge structuren waarnam. Apollo 20 landde in de buurt van Delporte Crater en kreeg de opdracht om een sigaarvormig moederschip te onderzoeken dat al 1,5 miljoen jaar lang verlaten was.

 

Volgens Rutledge werd Apollo 20 gelanceerd in 1976 en was dit het resultaat van een gezamenlijke Amerikaans-Sovjet samenwerking.

 

“Ik weet niet hoe, maar de Sovjets waren op de hoogte van de aanwezigheid van een schip aan de andere kant van de maan. In juli 1959 stortte Lunar 15 neer op de maan, net ten zuiden van de boeg van het buitenaardse schip. Lunar 15 was een sonde vergelijkbaar met Ranger of Lunar Orbiter.”

 

“Ze leverden nauwkeurige kaarten van het gebied. Het commandocentrum was in de Oeral, in de stad Sverdlovsk. Het hoofd van het programma was professor Valentin Alexeyev, die later voorzitter werd van de Oeral Academie van Wetenschappen.

 

“Leonov – Alexei Leonov, Sovjet kosmonaut) werd in de eerste plaats gekozen vanwege zijn populariteit bij het leiderschap van de Communistische Partij en in de tweede plaats omdat hij had deelgenomen aan de Apollo-Soyuz missie.”

 

Na een succesvolle maar niet geheel onbewogen lancering ging de Apollo 20 bemanning op weg naar hun bestemming aan de andere kant van de maan, een klein gebied in de Delporte-Izsak regio, in de buurt van de Tsiolkovsky krater. Ze wilden het enorme object onderzoeken dat de Apollo 15 missie had gezien en waren verbaasd te ontdekken dat het een gigantisch oud-buitenaards vaartuig was, ongeveer 2,5 kilometer lang. Niet ver daarvandaan was een ander, kleiner schip en verder iets dat op een zeer oude stad leek.

 

Het droeg de naam “Maanstad” en werd aangeduid als Station 1, maar het bleek eigenlijk ruimteafval te zijn, vol met schroot, gouden onderdelen en slechts één structuur leek intact gebleven te zijn. We noemden het de Kathedraal.

 

“We namen foto’s van stukken metaal, elk deel voorzien van kalligrafie, blootgesteld aan de zon. De stad leek net zo oud als het schip, maar het is een heel kleine plaats. In de video van de rover laat de telelens de artefacten groter lijken.”

 

Hun volgend doel was een verlaten ruimteschip;

 

“We betraden een groot ruimteschip, ook driehoekig. De belangrijkste conclusies van het onderzoek waren: dat het een moederschip was, heel oud, dat minstens een miljard jaar geleden door het heelal had gecruised.

 

Binnenin het motorcompartiment waren veel biologische resten van vegetatie, in vreemde driehoekige rotsen gevonden, die ‘tranen’ van gele vloeistof met vreemde eigenschappen uitstootten, met tekenen van normale buitenaardse wezens.

 

We vonden de overblijfselen van kleine lichamen (10,16 cm lang) die leefden en stierven in een netwerk van glazen buizen door het hele schip, maar de belangrijkste ontdekking was twee mensachtige lichamen, waarvan er één intact was.”

 

Het zat vast aan de besturing van het ruimteschip, het had verschillende buizen die in het lichaam leidden en was bedekt met een wasachtige substantie.

 

Het intacte humanoïde lichaam kreeg de naam Mona Lisa en Rutledge beschreef het als in een staat van uitgestelde animatie, noch dood noch levend. De buitenaardse vrouw werd overgebracht naar de maanmodule voor een eerste onderzoek.

 

“Mona Lisa? Ik weet niet meer wie haar zo genoemd heeft, Leonov of ik – ze was een intacte EBE (buitenaardse biologische entiteit). Mensachtig, vrouwelijk, 165 centimeter lang. Genitaal, haarloos, met zes vingers aan haar ledematen.

 

Haar vermoedelijke functie op het schip was waarschijnlijk piloot. Ze had pilootapparatuur aan haar vingers en ogen. Ze was ongekleed. We moesten de twee kabels doorknippen die aan haar neus vastzaten. Ze had echter geen neusgaten. Leonov verwijderde het apparaat uit haar ogen.

 

r kwamen druppels bloed of andere biologische vloeistoffen uit haar mond, neus, ogen en sommige delen van haar lichaam, welke onmiddellijk bevroren. Andere delen van haar lichaam waren in ongewoon goede staat, haar haar was behouden en haar huid werd beschermd door een dunne transparante laag.

 

Zoals we later aan Mission Control rapporteerden, leek haar toestand niet dood, en niet levend. We hadden geen medische training of ervaring, maar Leonov en ik bedachten een test: we bevestigden onze biologische apparatuur aan de EBE en aan de telemetrie die de medici van Missie Controle ontvingen het resultaat was positief. – Telemetrie is een technologie die het mogelijk maakt op afstand te meten en gegevens te verzenden.

 

Maar dat is weer een ander verhaal. Sommige delen lijken nu misschien ongeloofwaardig, waarom ik liever het hele verhaal vertel als meer video’s online staan.

 

Op het schip werd ook het lichaam gevonden van een andere EBE die blijkbaar lang geleden gestorven was:

 

“We vonden ook het andere lichaam, het was vernietigd, maar we namen zijn hoofd mee aan boord. De kleur van zijn huid was blauwgrijs, pastelblauw. De huid had wat vreemde details boven de ogen en er liep een band om de voorkant van het hoofd waar niets op geschreven stond.”

Rutledge had het niet over hun terugkeer naar de aarde of wat er daarna met EBE, of Mona Lisa, was gebeurd.

 

“Ze is op aarde en ze is niet dood.” vertelde hij de Italiaanse onderzoeker Scantamburla.

 

Op de vraag of hij zich zorgen maakte dat zijn uitspraken repercussies zouden kunnen hebben, antwoordde Rutledge:

 

“Ik ben een klokkenluider. Wat kan NASA of de USAF mij nu aandoen? Mij blokkeren of aanklagen zou een erkenning zijn van de waarheid van mijn verklaring. Ze kunnen het alleen maar een hoax en fictie noemen.”

 

Andere bronnen over deze gebeurtenis beweren dat in feite ook het hele lichaam van de andere man uit het schip werd geborgen, niet alleen zijn hoofd. Maar hij was zeker al dood. Het vermoeden bestaat dat de vrouw weer tot leven is gewekt en nog steeds ergens ondergedoken wordt gehouden. Op de man was alleen een autopsie uitgevoerd.

 

William Rutledge is nu 78 jaar oud en woont momenteel in Rwanda. Vanwege zijn leeftijd zegt hij dat hij zich niet langer bedreigd voelt door de gelofte van geheimhouding die hij ten tijde van de missie had afgelegd. Hij zei ook dat het niet aan NASA of iemand anders is om dingen van deze omvang geheim te houden voor de rest van de wereld.

 

Er zijn natuurlijk pogingen gedaan dit verhaal als hoax en samenzweringstheorie te classificeren, meestal gebaseerd op, bijvoorbeeld, het idee dat de namen die door de insider worden genoemd niet-bestaande personen zijn, bovendien dat uit andere bronnen bekend is dat grote bedrijven hun werknemers laten verdwijnen door ze te verwijderen en te ontslaan om problemen te voorkomen en vervolgens beweren dat nooit iemand met die naam voor hen heeft gewerkt.

 

Of het tegenbewijsmateriaal bewijst dat sommige beelden fotomontages zijn. Maar het probleem is dat we al uit andere bronnen weten dat NASA met terugwerkende kracht haar eigen beelden censureert en bewerkt om ze vervolgens als origineel doorgeeft.

 

Veel van de gemaakte zo niet alle weerleggingen zijn gewoon ongefundeerde vermoedens en beweringen zonder enig bewijs, daarom is dergelijke informatie niet de moeite waard door te geven.

 

De waarheid achterhalen op het internet is in principe onmogelijk. Als je echter nog steeds geïnteresseerd bent in het weerleggen van deze theorie, bekijk dan nog eens deze videos (Engels) en fotos.

Source;