Elektromagnetische dans

Mensen beleven hun leven in een dagelijks elektromagnetische dans met Moeder Aarde. De aarde is nauwelijks een stabiele wereld. In feite pulseert ze elke dag met krachtige ritmes van elektrische en magnetische krachten, en wij dus ook. Dit essay verkent enkele opmerkelijke aspecten.

De aarde produceert een magnetischveld dat veel lijkt op een staafmagneet. Elke kompasnaald zal ons vertellen dat de noordpool van onze aardmagneet dicht bij de fysieke noordpool ligt, dat het uiteinde is van de as waar onze planeet om draait.

Het leven op aarde zou onmogelijk zijn zonder dit veld, dat het aardmagnetisch veld wordt genoemd. Het aardmagnetisch veld buigt ook de zonnewind af, een dodelijke explosie van elektrisch geladen, hoogenergetische deeltjes van de zon. Mars heeft geen magnetisch veld, waardoor het oppervlak vijandig is voor leven.

Echter, het aardmagnetisch veld krijgt het zwaar te verduren terwijl het zijn werk doet. Het veld wordt ingedrukt wanneer het wordt geraakt door ‘vlagen’ van zonnewind, net als een krijger wiens schild een krachtige zwaardstoot van de vijand afweert, maar daarbij terugdeinst.

Het noorderlicht wordt veroorzaakt door een ongewoon sterke zonnewindvlaag en is ongeveer analoog aan het rinkelen van het schild onder een bijzonder venijnige klap. Tijdens het noorderlicht worden luchtmoleculen aan de bovenkant van de atmosfeer zo opgewonden door de impact van de zonnewind dat ze gloeien.

Als ons deel van de aarde bij zonsopgang in het zonlicht draait, trekt het aardmagnetisch veld zich terug door de inslag van de zonnewind en dit beïnvloedt de veldlijnen. Veldlijnen kunnen worden gezien als lineaire incarnaties van het magnetische veld. Strooi ijzervijlsel op een stuk papier over een magneet en je zult zien dat het vijlsels zich langs deze onzichtbare krachtlijnen schikken.

Bij zonsopgang krimpen de magnetische veldlijnen en worden ze sterker. Dit betekent dat de sterkte van het aardmagnetisch veld dat door het land, onze huizen, onze lichamen en onze hersenen loopt, bij zonsopgang toeneemt.

Omgekeerd worden de geomagnetische veldlijnen ‘s nachts niet langer samengedrukt door de zonnewind en strekken ze zich geleidelijk uit tot een lange staart die van de donkere kant van de planeet komt in een patroon dat doet denken aan een komeet. Dit uitrekken van de veldlijnen verzwakt het. Het eindresultaat van dit alles is dat het aardmagnetisch veld ‘s nachts verzwakt, om snel terug te komen als de dageraad aanbreekt.

Er zijn plaatsen waar dit effect door de plaatselijke geologie sterker is dan op andere, dat te wijten is aan de principes van elektromagnetisme.

Magnetriciteit is niet voor niets één woord

Magnetisme en elektriciteit zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Een bewegende elektrische stroom creëert een magnetisch veld en een veranderend magnetisch veld creëert een elektrische stroom in alles wat het kan dragen. Zo werken onze elektriciteitscentrales. De fysieke kracht van steenkool, olie of vallend water beweegt een massa koperdraden langs een reusachtige magneet en zo wordt een elektrische stroom opgewekt. Dit is het natuurkundig principe van inductie.

De aarde zelf is onderhevig aan dezelfde krachten. Wanneer de dageraad een verandering in de sterkte van het magnetische veld teweegbrengt, genereert dit zwakke gelijkstroom in de grond. Zoals alle elektrische stromen gaan deze tellurische stromen door sommige media beter dan door andere. Grond met veel metaal of water geleidt deze natuurlijke, alledaagse stromen bijzonder goed. Drogere of minder metaalhoudende bodems geleiden ze minder goed.

Waar deze twee bodemsoorten samenkomen, wordt door geologen een geleidingsdiscontinuïteit genoemd, en dit is waar interessante dingen gebeuren. De grondstroom die deze grens raakt, heeft de neiging om de dagelijks magnetische variaties te versterken of te verzwakken.

Deze verandering in magnetische veldsterkte genereert op haar beurt meer elektrische stroom. Discontinuïteiten in geleiding zijn daarom ‘plaatsen waar iets gebeurt’. Hun magnetische fluctuaties en aardstromen zijn veel hoger dan in omliggende gebieden.

Gelukkig voor ons wordt de z-as van het aardmagnetisch veld – de as die onze magnetometer meet – op deze manier beïnvloed. De truc van de oude heuvel- en piramidebouwers – vooral in het bliksemrijke Amerika – was om een heuvel te bouwen op een elektrisch actieve plek, om een discontinuïteit in de geleiding, en daarvoor de wal hoog en smal genoeg te maken teneinde een dichte cluster van atmosferische veldlijnen aan te trekken – en dat alles, zonder bliksem aan te trekken.

Noch deze dammen noch de piramides van de Nieuwe Wereld hadden puntige toppen, zoals in Egypte, om de kans op een blikseminslag te verkleinen. Veel van de grotere aardedammen van de Indianen hadden echter bovenop houten tempels, die om de paar jaar door de bliksem werden getroffen en tot de grond toe afbrandden.

Er zijn ook andere methoden die oude architecten gebruikten om natuurlijk elektromagnetische energieën te concentreren en te benutten. Een belangrijk effect van deze grondstromen is dat ze geëlektriseerde luchtmoleculen van tegengestelde signatuur aantrekken. Een positief elektrische stroom in de grond zal negatief geladen luchtmoleculen aantrekken en omgekeerd. Deze effecten worden versterkt op eilanden en schiereilanden.

Hoewel we bekend zijn met de piramides van Egypte en Mexico, zijn deze bouwwerken niet beperkt gebleven tot deze twee landen. Er zijn alleen al meer dan 1000 piramides in Midden-Amerika. Er zijn 300 piramides in China en meer dan 200 in Soedan. De oorspronkelijke piramides van Egypte en andere plaatsen hebben mogelijk een nog belangrijkere rol gespeeld in de productie van elektromagnetische energie.

De oude piramides en sterrenforten waren zo sterk en krachtig dat vele onder water moesten worden gezet, zoals het ‘Buhen’ fort in Egypte, nu op de bodem van het Nasser meer, tijdens een van ‘s werelds grootste overstromingen (1958).

Daarnaast stond een oude koperfabriek en een stad met 100.000 inwoners. De piramidevormige krachtcentrales werden “graven van de farao’s” genoemd en waren bedekt met zand, water, ijs of vegetatie, net als de piramides van de Faeröer Eilanden, Antarctica, Bosnië, Rusland en China.

De beroemdste piramidesite ter wereld is Egypte, met ongeveer 120 piramides. Wikipedia zegt dat er 118 piramides zijn. Maar het vasteland van piramides is Latijns-Amerika of Meso-Amerika!

Iedereen kent de piramides van het schiereiland Yucatan en de oude stad Teotihuacan in Mexico, maar er zijn eigenlijk meer dan honderden piramides met platte toppen, terrassen en trappen.

Er zijn 18 beroemde Maya-archeologische vindplaatsen in Yucatan, en elke vindplaats heeft piramides variërend in aantal van 3 tot 20. Dit betekent dat het gemiddelde aantal piramides in Yucatan 230-250 is. Het is onmogelijk precies te weten hoeveel piramides in heel Mexico zijn.

Vrede op Aarde ~ Overal Vrije Energie

Het oude Europa heeft nog steeds veel geheimen. In 2005-2006 werd een grote piramidestructuur gevonden en bestudeerd in centraal Bosnië en Herzegovina, en later werden ook enkele piramideheuvels gevonden door amateuronderzoekers in Italië en Slovenië. Daarnaast zijn bijna 10 piramides in Griekenland, één in Frankrijk, verschillende in Spanje en tientallen op Sicilië (Italië) en Tenerife (Spanje), een grote heuvelpiramide in Engeland gevonden welke laatste bekend staat als Silbury Hill.

In het westen van Rusland zijn ook verschillende heuvelpiramides gevonden rond de stad Samara en in de stad Volgograd, bekend als Mamaev Kurgan, waar nu bovenop het grootste monument gewijd aan de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog staat als door mensen handen gemaakte piramideheuvel.

In 2011 vond een groep onderzoekers uit Moskou twee piramides op het schiereiland Klosky, ver van steden en wegen. Deze piramides hebben de vorm van stenen heuvels.

Piramides in de Aziatische regio

Het belangrijkste land dat geïnteresseerd is in piramideonderzoek is China. Er zijn meer dan 200 piramides van verschillende vormen en groottes in centraal China, in Xian en Luoyang, gebouwd van lokale klei- en bodemmaterialen.

De Grote Piramide kan in feite een soort Tesla-toren zijn geweest. Nikola Tesla bouwde zijn eigen toren in 1903. Tesla beweerde dat op 30.000 voet 10.000 m een laag ijle lucht was.

De Tesla Tower was een zender die miljoenen volt de atmosfeer in stuurde. Vervolgens werd met een soort staaf in de grond en enkele speciale aanpassingen de energie ontvangen en het voltage verlaagd voor gebruik door consumenten.

Aangezien inductie over korte afstanden tussen koperdraden werkt, kan hetzelfde principe over langere afstanden worden toegepast door akoestische energie om te zetten in kinetische energie en hun frequenties op elkaar af te stemmen.

Dit is in de praktijk te zien wanneer een operazangeres een wijnglas verbrijzelt met haar stem: de frequentie van de stem van de zangeres komt overeen met de resonantiefrequentie van het glas, waarbij de akoestische energie wordt omgezet in kinetische energie.

Op deze manier kan een magnetisch oscillerende stroom met een tweede stroom van dezelfde frequentie draadloos over lange afstanden door vaste materialen verplaatsen. De frequentie die de piramide uitzendt moet overeenkomen met die van de omgeving.

Misschien verklaart dit waarom grote stenen obelisken, zoals het Washington Monument, met kwartsstenen op het oppervlak als ontvangers konden fungeren, net als Tesla’s speciaal aangepaste staven.

De piramides en obelisken werden gemaakt van graniet, wat enorm en zwaar is en extreem moeilijk te bewerken, verplaatsen en transporteren vanuit de steengroeve in Aswan, 500 mijl verderop, wat een gigantische klus zou zijn geweest, en dan nog alleen voor puur religieuze of decoratieve doeleinden?

In totaal maakten de Egyptenaren 28 obelisken, dus het moet een enorme onderneming zijn geweest. Vandaag de dag staan er nog maar 8 in Egypte. Er staan echter ook Egyptische obelisken in Istanbul, Rome, Londen, Parijs en New York. Er is gesuggereerd dat deze uit Egypte zijn gestolen, maar als je bedenkt dat zelfs de lichtste obelisk 110 ton woog, met een maximum van 323 ton, wie zou dan de moeite nemen om zo’n zwaar object duizenden kilometers te vervoeren alleen maar om een enorm blok steen te stelen voor decoratieve doeleinden?

Het is veel waarschijnlijker dat de Egyptenaren bezig waren met het opbouwen van een wereldwijd stroomdistributienetwerk dat duizenden jaren geleden nog niet voltooid of vernietigd was.

Als de oude Egyptenaren elektriciteit hadden, dan zou dat verklaren waarom zoveel beeldhouwwerken uit de oudheid gigantische gloeilampen lijken af te beelden. Het zou ook verklaren waarom er geen roetsporen zijn van brandende fakkels in de piramide; met andere woorden, ze hadden misschien elektrische verlichting.

Denk hierover na en schrijf je gedachten in het commentaargedeelte.

Besef dat mensen ongeduldig zijn en een kort geheugen hebben, gewend zijn om “in het nu te leven” en zich niet concentreren op onze voorgeschiedenis, waar de antwoorden liggen. Lees hier meer over https://finalwakeupcall.info/en/?s=Tartary

Informatie verkregen uit het boek “The One World Tartarians”.

De grootste beschaving aller tijden, Wordt Uitgewist Uit De Geschiedenis

Door James W. Lee

Blijf volgen, er komt nog meer…

Deel dit met iedereen die je kent!

Het Nieuwe Tijdperk is eindelijk hier! Goud is op en de Cabal is neer! Het is duidelijk te zien dat regeringen achterhaald zijn. Het is zinloos om door te gaan met het huidige cryptisch failliete systeem dat onderdrukt en niets bijdraagt. Blijf dagelijks op de hoogte van nieuwe ontwikkelingen op onze Telegram pagina.

https://t.me/thefinalwakeupcallchannel

Velen zullen vragen: wanneer komt de verandering? Weet dat het nu gebeurt, langzaam maar zeker! Er is geen weg terug, de snelheid van verandering hangt af van het ontwaken van de massa. Verspreid het woord!

Wordt vervolgd als de tijd ons meer gaat vertellen …