Inflatie schaadt de samenleving

Hoe gezonde inflatie te creëren

Rijkdom kan niet worden geschapen via een drukpers

Gemakkelijk geldbeleid

 

Inflatie is een drukpers verschijnsel

Het is “inflateren of sterven”. Er is geen andere manier. En als er ooit hierover enige twijfel bestond, was het reeds opgelost op 17 september 2019. Dat is het moment waarop de liquiditeit opdroogde in de “Repo”-markten, de belangrijkste hoeksteen van de kredietmarkten. Op die dag keek de Fed de dood in de ogen. Plots waren de normale geldschieters – veel van hen buitenlanders – niet meer bereid of niet meer in staat de Amerikaanse tekorten te dekken. De Fed moest kiezen. Het zou hoe dan ook meer geld kunnen drukken, of gewoon de markten hun werk laten doen. Het werd natuurlijk het eerste. Het tarief om ‘s nachts te lenen steeg tot 10% waarop de Fed te hulp schoot. Sindsdien pompt het miljarden dollars in de Repo-markt. – Waardoor de Federal Reserve de valuta verder opblaast, puur en simpel. Onthoud; Oorlog en inflatie zijn altijd betrouwbare manieren geweest om een ​​imperium neer te halen. Twijfel niet, of het deze keer zal falen.

 

Inflatie is een onzichtbare, geheime belasting die zelfs nog niet 1% van de gewone burgers begrijpt. Het is gevaarlijk en meestal een dodelijke ziekte. Als het niet op tijd onder controle is, kan het de samenleving vernietigen. Geen enkele overheid is bereid verantwoordelijkheid te nemen voor het veroorzaken van inflatie. Ze vinden altijd een excuus; zoals hebzuchtige zakenlieden, egoïstische vakbonden, beschonken consumenten. Hoewel dit allemaal tijdelijk hogere prijzen kan opleveren voor individuele artikelen; ze kunnen geen aanhoudende inflatie veroorzaken, om de ​​heel eenvoudige reden; Geen van de bovengenoemde vermeende daders bezit een drukpers om stukjes papier genaamd geld te maken; Niemand kan een boekhouder wettelijk machtigen om frauduleuze vermeldingen in de grootboeken in te voeren die equivalent zijn aan die stukjes papier.

 

Na verloop van tijd zal het resultaat een veel lagere levensstandaard zijn, als gevolg van de dalende koopkracht en de stijgende grondstofprijzen. De reële lonen worden lager, omdat werkgevers de lonen niet snel zullen verhogen om de inflatie bij te houden. Onder een papieren systeem zonder materiele steun wordt het hele monetaire systeem gecontroleerd door de politieke klasse, die de macht heeft om kapitaal toe te wijzen of te ontkennen. Dit houdt in dat de figuren die de kapitaalmarkten van de wereld leiden, in plaats van als kapitaal-toe-wijzers optreden, louter speculatieve marionetten zijn geworden, waarvan de touwtjes in handen zijn van de goed verbonden en invloedrijke Elite.

 

Inflatie is een verschijnsel van de drukpers. De twee belangrijke basisvragen zijn:

  • Waarom verhogen overheden de hoeveelheid geld?
  • Waarom produceren ze inflatie als ze de potentiële schade begrijpen?

Als de hoeveelheid goederen en diensten die beschikbaar zijn voor aankoop – qua ‘output’ op korte termijn – net zo snel zou toenemen als de hoeveelheid geld, zouden de prijzen doorgaans stabiel blijven. Prijzen kunnen geleidelijk dalen naarmate er meer beschikbaar komt, terwijl mensen hun rijkdom in de vorm van geld behouden. Inflatie treedt op wanneer de hoeveelheid geld sneller stijgt dan de output en hoe sneller de toename van de hoeveelheid geld, hoe hoger de inflatie.

 

De output wordt beperkt door beschikbare fysieke en personele middelen en door de verbetering van kennis en capaciteit om ze te gebruiken. In het beste geval kan de output slechts vrij langzaam groeien. Hetzelfde is het geval, hoewel altijd tijdelijk en voor een korte periode, voor geld dat is ondersteund door iets van waarde. Omdat papiergeld geen beperkingen kent, zoals het door materie gesteund geld.

 

In het kort; Inflatie is vooral een monetair verschijnsel, dat wordt veroorzaakt door een snellere toename van de hoeveelheid geld dan van de output. Dus, overmatig monetaire groei leidt tot inflatie, veroorzaakt door overheden. – Over het algemeen is inflatie voor de burgers slechter dan een financiële crisis.

 

Zonder hervormingen in zicht wordt het geld van de belastingbetaler verkeerd besteed; dat leidt tot toename van werkloosheid, naarmate meer bedrijven failliet gaan. – Bankiers die de financiële crisis van 2008 veroorzaakten, werden gered met het geld van de burgers, terwijl de bankmanagers aan het bewind bleven, die op hun beurt nog meer risico’s namen met de deposito’s van de belastingbetaler om nog grotere bonussen binnen te halen. Uiteindelijk zullen deze regelingen resulteren in een enorme nog nooit eerder waargenomen inflatie. De schuld is structureel; het is onoplosbaar, er is geen manier om de centrale bank economie te repareren.

 

Inflatie is niets meer dan gelegaliseerde diefstal door de eigen regering; inflatie is slechts twee procent, dat is wat de statistieken suggereren. Maar deze cijfers tonen niet de waarheid. De reële inflatie van vandaag ligt waarschijnlijk dichter bij 9%, misschien zelfs hoger. Wie weet? Alle gepubliceerde inflatiegegevens zijn een flagrante leugen, omdat deze cijfers zijn aangepast aan de wensen van de overheid. Lagere inflatie in de statistieken zien er beter uit. Dat verbergt de diefstal gepleegd door overheden.

 

Inflatie schaadt de samenleving

Wanneer centrale banken ‘reserves’ drukken die groter zijn dan binnenlandse besparingen, is het resultaat onvermijdelijk inflatie. Hoe meer geld ze afdrukken, hoe meer kapitaal beschikbaar is voor instellingen – centrale banken – om te investeren. Dit creëert een enorme inflatie van activa, in de prijs van activa, als centrale bankiers obligaties, aandelen en onroerend goed kopen – om zgn. over de hele wereld de economieën omhoog te duwen, ter voorkoming van een onmiddellijke valutavlucht, zoals te zien was in Argentinië of Zimbabwe. Deze inflatie heeft geleid tot een opleving van de investeringen. De voortdurende ‘financiële boom’ is een misvatting van historische porties. Niemand weet precies wanneer, maar uiteindelijk zal de wereld het vertrouwen verliezen in het vermogen van centrale banken om markten te stimuleren.

 

Maar zoals gewoonlijk ontbreekt er een oprecht verlangen om de verslaving aan gratis geld te genezen, wat resulteert in deze ziekte. In zekere zin genieten mensen van inflatie. Hoewel ze graag zien dat de prijzen van goederen die ze kopen omlaaggaan, of op zijn minst stoppen met stijgen, zijn ze meer dan blij om de prijzen van de dingen die ze bezitten of verkopen te zien stijgen.

 

De papierwaarde van huizen stijgt. Bij een hypotheek ligt de rente doorgaans onder de inflatie. Als gevolg hiervan betaalt de inflatie in feite de hypotheekrente en de hoofdsom af. Dit effect is een voordeel voor de huiseigenaar, omdat zijn eigen vermogen in het huis snel stijgt. De keerzijde van de medaille is dat een rentevoet onder de inflatie resulteert in een verlies voor spaarders.

 

Naarmate de inflatie zich versnelt, veroorzaakt het eerder vroeger dan later, zoveel schade aan de structuur van de samenleving, vanwege het vele onrecht en lijden dat wordt veroorzaakt.

 

Hoe gezonde inflatie te creëren

Aan de andere kant; als ze inflatie willen creëren, is het niet nodig om veel geld te drukken. Ze kunnen onmiddellijk inflatie creëren door de goudprijs te verhogen, wat de gemakkelijkste manier is om inflatie te creëren. Een hogere dollarprijs voor goud is praktisch de definitie van inflatie. De Fed zou gewoon kunnen zeggen dat de prijs van goud bijvoorbeeld $ 5.000 per ounce is en deze prijs in standhouden op basis van het goud in Fort Knox – ervan uitgaande dat het er nog steeds ligt? – Hun gouddrukpers kan dan een tweerichtingsmarkt in standhouden.

 

De Centrale Bank kan goud verkopen wanneer het $ 5.050 per ounce te boven gaat en goud terugkopen wanneer het zakt onder $ 4.950 per ounce. Dat is een band van 1% rond de richtprijs van $ 5.000 per ounce. De band en het gebruik van fysiek goud houdt dan de richtprijs in stand.

 

Rijkdom kan niet worden geschapen via een drukpers

Inflatie straft loontrekkenden, spaarders en gepensioneerden ten voordele van activabezitters en schuldenaren. Het komt ten goede aan debiteuren ten koste van crediteuren. Er is geen netto toename van de rijkdom van de natie. De ene groep wordt alleen belast ten bate van de andere. Dit wordt door overheden verkocht als een voordeel voor het land. Ze moeten het aan de mensen verkopen omdat ze zonder inflatie hun rekeningen niet kunnen betalen.

 

Aan de andere kant kan rijkdom niet worden geschapen door een drukpers. Dit zal leiden tot prijsinflatie, inflatie van activa, ineenstorting van krediet – of een combinatie van alle drie. Iedereen weet dit. Niettemin doen onze leiders alsof er niets aan de hand is.

 

Als krediet wordt uitgebreid boven de quota aan spaargeld, eindigt het historisch gezien altijd in instorting. Het is dus geen verrassing. Wanneer crediteuren de kritische vraag beginnen te stellen: kunnen deze schulden echt worden gefinancierd, t.w. terugbetaald? Krijgen we ons spaargeld terug? Als het krediet radicaal verder wordt uitgebreid groter dan de aanwezige hoeveelheid spaargeld, zoals nu het geval is in de ontwikkelde wereld, is het antwoord altijd nee.

 

Het is een vaststaand feit dat een dramatische stijgingen van de geldhoeveelheid uiteindelijk tot inflatie leidt. Maar het sleutelwoord hier is “uiteindelijk”. Soms kan het even duren. De omvang van de vertraging is afhankelijk van algemene omstandigheden en een zeer belangrijk concept dat bekend staat als ‘monetaire omloopsnelheid’. – Dit is een maatstaf voor het aantal keren dat de gemiddelde munteenheid wordt gebruikt om goederen en diensten binnen een bepaalde periode te kopen. Bij een lage omloopsnelheid duurt het langer voordat inflatie wordt waargenomen, en bij een zeer hoge omloopsnelheid wordt het hyperinflatie, zoals nu o.a. het geval is in Venezuela.

 

Gemakkelijk geldbeleid

 

Gemakkelijk geldbeleid – zoals rentevoetverlagingen en liquiditeitsinjecties van de machtigste centrale banken ter wereld – gooit alleen raketbrandstof in de Melt Up (prijsstijging) op de aandelenmarkten. Sinds september heeft de Fed Amerikaanse schatkistcertificaten gekocht voor $ 60 miljard per maand. Gewoon een andere vorm van “kwantitatieve versoepeling” oftewel geld drukken. Op dezelfde manier functioneert de ECB in Europa. Nadat ze hun gouverneurs hadden gevraagd om met nieuwe ideeën te komen om de inflatie te stimuleren, prijsstabiliteit te behouden en het aantal banen te laten groeien, wat natuurlijk een onmogelijkheid is!

 

En als het gaat om het easy-money beleid van China van de afgelopen dagen, blijken ze dat al langer te doen. Dit is wat centrale banken doen, ze stimuleren dingen omhoog en omhoog, ongeacht wat in realiteit gebeurt.

 

Inflatie is niet puur een toename van de geldhoeveelheid. Voldoende monetaire snelheid is vereist om een ​​algemene en aanhoudende stijging van de prijs van goederen en diensten te stimuleren. Zonder snelheid, zoals tegenwoordig het geval is – als het geld niet door het systeem stroomt – is er geen reden dat prijzen omhooggaan.

 

Het punt is dat het niet alleen gaat om de hoeveelheid eenheden die worden afgedrukt. Het gaat ook erom waar die eenheden naartoe gaan en hoe snel ze door het systeem bewegen. In het eindspel zal inderdaad de monetaire snelheid zich versnellen. Het cumulatieve effect op de prijsstijging en een spectaculair verlies aan vertrouwen in het systeem zal leiden tot een afname van de voorkeur om papieren valuta te bezitten, dat verder zal dalen, en uiteindelijk leidt tot hyperinflatie.

 

Uiteindelijk gaat het centrale bankbeleid van ‘easy money’ nergens heen. Of dat op de lange termijn goed of slecht is, valt nog te bezien. Maar op korte termijn betekenen lage tarieven minder concurrentie voor aandelen – mensen zullen geld op de aandelenmarkt blijven zetten voor een kans op een hoger rendement.

 

Meer “geld” afdrukken vervormt gewoon het beeld. Het laat mensen denken dat ze meer tijd en middelen hebben om mee te werken. Een secundair hulpmiddel dat de Fed ter beschikking staat, is eenvoudigweg activa opkopen, ook bekend als “balansuitbreiding. – Fed-voorzitter Jerome Powell gaf aan dat de centrale bank de rente opnieuw kan verlagen in een poging de inflatie te verhogen – die onder het doelwit van 2% van de Fed blijft.

 

Maar vergeet niet dat de inflatie nog volop actief is. Inflatie ging naar de activamarkten, waar het hartelijk werd begroet en nog steeds van harte welkom is. Dit was de tweede fase. De derde fase begon op 17 september 2019, toen de Federal Reserve geld begon af te drukken om Amerikaanse tekorten te dekken, zonder de pretentie van een noodgeval.

 

Lezers vinden deze discussie misschien een beetje cryptisch. Bedenk dat de economie bijna 50 jaar in een tijdperk van inflatie zit, maar waar is de inflatie? De consumentenprijzen stijgen nog steeds met slechts ongeveer 2% per jaar. Althans, dat vertellen centrale banken. Maar econoom John Williams, auteur van de Shadowstats-website, berekent inflatie met behulp van dezelfde formule die de Fed in 1971 gebruikte – dat wil zeggen, toen de VS nog echt geld hadden. Hij laat zien dat het inflatiecijfer van vandaag 10% is – 5 keer het officiële tarief.

 

Op de aandelenmarkt is inflatie duidelijker te zien. De S&P 500 steeg vorig jaar met 29%. Een deel daarvan kan worden herleid tot hogere winst na belastingen (winst vóór belastingen, was er nauwelijks). Maar het grootste deel – 99% – was wat Wall Street ‘meervoudige gelduitbreiding’ noemt. Dat wil zeggen, prijsinflatie.

 

Misschien heeft inflatie nog wat uitleg nodig? – Het toevoegen van nieuw nep geld is inherent aan iemandanders te kort doen, meestal is het degene die het oude geld heeft. Bijvoorbeeld; Gepensioneerden leven meestal van het geld dat ze decennia eerder hebben verdiend. Wanneer de consumentenprijzen stijgen, verliezen zij koopkracht.

 

Onthoud; inflatie verdisconteert haar kwaad op sluwe en subtiele wijze. Zoals reeds is opgemerkt, is het grootste deel van het nieuwe geld de afgelopen halve eeuw in activaprijzen gegaan. Daarom zijn de rijken – die bezittingen bezitten – zoveel rijker geworden. Gepensioneerden hebben ook geen reden om te klagen als ze het geluk hadden om hun geld op de aandelenbeurs te zetten. Maar de onderste helft van de bevolking – zonder financiële activa – is 30% armer geworden sinds 20 jaar geleden. En de typische mannelijke loontrekker, die alleen zijn tijd heeft om te verkopen, brengt minder echt geld naar huis dan hij 45 jaar geleden deed.

 

Inflatie moet iemand oplichten. Waarom zou je anders inflateren? De overheid controleert het geld. En de overheid produceert geen rijkdom. Alles wat het doet is rijkdom herverdelen. Inflatie is gewoon een andere manier om dat te doen.

 

Beleggers bereiken mogelijk nog de laatste inning van deze historische bullmarkt, als winsten zich versnellen. Dit gebeurde eind jaren negentig tijdens de aanloop naar de dotcom-piek. Een brute ineenstorting volgde de dot-com-bubbel. En de Amerikaanse centrale bank van de Fed herhaalt dit keer weer een aantal van dezelfde trucs. Slimme beleggers die de markt hoger volgden – en op een goed moment uitstapten – maakten een geweldige winst, dat deze keer opnieuw zou kunnen gebeuren, totdat de Melt Up eindigt die op het punt staat een dramatische wending te nemen. Het zou voor veel mensen het laatste schot kunnen zijn het geld te verdienen waarnaar ze opzoek zijn.